State of Decay by Peggy Martinez
Serie: State of Decay: Omnibus
Genre: Horror, New Adult
Published: Januari 2014
Waardering: ★★★☆☆
Add to Goodreads
Despite what you've been told, the Apocalypse doesn't begin with fire raining down from the heavens, nor does it begin with the human race falling down on their faces in supplication before a triumphant god. No, the sounds of the Apocalypse are much more terrifying than that, and I should know ... I've heard them, and hearing the world tumble into chaos around me is not something I'll ever forget. My name is Melody Carter. A Boeing 767 fell from the sky and wiped out most of my neighborhood. But, that's the least of my worries. My list of "Things I'm Most Worried About" shifted dramatically when my dad told me that charred corpses tried to make a meal out of their rescuers ... I'm thinking yours would too. This is my story. It's not for the faint of heart.

***** Warning: This book is for mature NA/Adult Readers. This novella contains: tons of violence, lots of action, gobs of gore, and oodles of bad language. Enter at your own risk. ******
Dit boek kan ik het beste beschrijven als een beknopte versie van The Contagium.
In grote lijnen komt het verhaal op hetzelfde neer maar omdat het zo’n kort boek is raakt het alleen de oppervlakte. Diepere emoties en angsten wordt overheen geschreven.
Hij was tam bij andere (zombie) boeken vergeleken.
Daardoor is het extra opvallend dat aan het einde van de blurb een waarschuwing staat. Hij zou alleen geschikt zijn voor volwassen New Adult en Adult lezers door het geweld, de actie, de gruwelen en het taalgebruik.

Ik weet niet wat de schrijfster gewend is maar ik heb veel ergere dingen gelezen waarvoor we van tevoren niet werden gewaarschuwd. Wat mij betreft kan dit boek ook doorgaan voor een YA want ik denk dat de gemiddelde young adult zelfs ergere dingen heeft gelezen dan wat in dit boek gebeurt. Hij is minder somber, gruwelijk en gewelddadig dan bijvoorbeeld de serieBlood of Eden van Julie Kagawa.

Omdat ik er in een Goodreads recensie op attent gemaakt werd ging ik er op letten en ja, Melody maakt aan het begin een aantal bijzondere keuzes: zombies afschieten tot ze geen munitie meer heeft, ze daarna een winkel binnen lokken en de boel in de fik steken om daarna zo hard op een luik te gaan staan stampen tot ze er door zakt en gewond raakt.
Tja, het zijn inderdaad geen slimme keuzes, maar het is makkelijk om er commentaar op te hebben als je je zelf niet in zo’n situatie bevind. Ik vraag mij af of wij het zelf zoveel beter zouden doen als we overvallen werden door een zombie apocalyps. Ik kan mij niet voorstellen dat iedereen gelijk de perfecte keuzes zou maken. Je moet je helemaal aanpassen aan een nieuwe, gevaarlijke levensstijl en dat je dan verkeerde keuzes maakt is alleen maar menselijk volgens mij. Daar leer je van. Het is alleen jammer dat het wel je leven kan kosten als het verkeert gaat
Gelukkig loopt het voor Melody goed af en ik had enorm veel respect voor haar lef.

Bovenstaande gebeurt allemaal in de eerste 2, 3 hoofdstukken en dan gaan we ineens 2 jaar fast forward. Dat was even schrikken, daar had ik niet op gerekend, maar we pakten al snel de draad weer op toen Melody in een situatie terecht kwam die redelijk spannend genoemd kan worden.
Jammer genoeg zette die trend niet door en bleef het oppervlakkig, ook de romance met Jude (als je dat al zo kan noemen).
Jude behoort tot een groep overlevenden die zich in een ondergrondse basis schuil houden en Melody sluit zich aan bij de militairen in de groep die op zoek gaan naar voorraad en overlevenden. Ze is getraind door haar vader, een ex-militair en een welkome aanvulling op de groep.
De overeenkomsten met The Contagium zijn best wel opvallend maar ik wil me niet wagen aan de uitspraak dat dit er een kopie van is. Het is niet helemaal hetzelfde, er zijn verschillen, maar het grootste verschil is denk ik wel dat deze veel minder leuk is.

En het is jammer dat we aan het einde met een aantal vragen achter blijven; bv wat er met Tex en Germain is gebeurt. Vooral met die laatste had ik verwacht dat we nog wel een afsluiting zouden krijgen.

De lengte van het boek maakte het makkelijker om hem uit te willen lezen. Was hij veel langer geweest dan hadden mij bovenstaande tekortkomingen misschien teveel geërgerd, net als de vele taal en schrijffouten, en dan had ik hem waarschijnlijk voortijdig weggelegd.